Ποιος είναι ο Χρόνης Πάροικος
Ο Χρόνης Πάροικος είναι το ψευδώνυμο ενός ανθρώπου που πέρασε τις δεκαετίες τής ζωής του ως πάροικος, έχοντας τη συνείδηση τού περαστικού και τού προσωρινού σε αυτό τον κόσμο.
Γεννήθηκε κάπου στα μέσα τής δεκαετίας τού 1960, και από τις πρώτες εικόνες που χαράχθηκαν στη μνήμη του, ήταν τα πρώτα βήματα τού ανθρώπου στο φεγγάρι, σε μία από τις λιγοστές τότε μαυρόασπρες τηλεοράσεις τής χώρας, που είχε την τύχη να διαθέτει η οικογένειά του.
Μεγαλώνοντας έλπιζε να δει αυτή την περιπέτεια να συνεχίζεται με τον ίδιο γρήγορο ρυθμό, και πίστευε ότι "όταν μεγαλώσει", στο μακρινό τότε 2.000 τού μέλλοντος, τα διαστημικά ταξίδια θα ήταν καθημερινή περιπέτεια και κατάκτηση, και οι άνθρωποι θα ζούσαν ήδη στους πλανήτες. Μάλιστα κάπου κρυφά μέσα του, είχε την ελπίδα ότι κάπως, κάποτε, θα μπορούσε και ο ίδιος να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο ταξίδι.
Όμως η πραγματικότητα πρόδωσε την παιδική του φαντασία. Και η περιπέτεια σταμάτησε. Και το παιδί μεγάλωσε, και ακόμα περίμενε, και περίμενε, και περίμενε, τα διαστημικά του όνειρα να γίνουν πραγματικότητα, κι ένιωθε ότι "κάποιοι τού έκλεψαν το μέλλον του", αυτό που περίμενε και ονειρευόταν. Και έβρισκε αποκούμπι από την απογοήτευσή του, σε διηγήματα επιστημονικής φαντασίας, και σε επιστημονικά συγγράμματα, και στην προσευχή.
Το 2000 ήρθε και πέρασε, και τα μαλλιά γκριζάρανε. Και η πραγματικότητα ήταν ακόμα φτωχή για τα όνειρά του. Το μέλλον βάδιζε με ρυθμό χελώνας, και ένιωθε το νήμα τής ζωής του να κονταίνει επικίνδυνα, χωρίς να μπορέσει να χαρεί το αναμενόμενο...
Μα το παιδί μέσα του, (που ποτέ δεν είχε χαθεί όλα αυτά τα χρόνια), μια μέρα τού 1994 επαναστάτησε, και η απόφαση λήφθηκε: Το μέλλον που ονειρευόταν να ζήσει, και που τού το στέρησαν εκείνοι που μπορούσαν και δεν το εκπλήρωσαν, θα το έφτιαχνε ο ίδιος. Με τη φαντασία του! Σαν παιδί!
Πήρε τετράδιο και άρχισε να γράφει. Να γράφει γι' αυτά που αγαπούσε και που έλπιζε και που περίμενε σαν παιδί, με τα μάτια τού παιδιού. Εκείνου τού παιδιού που με θαυμασμό παρατηρούσε το πηδηχτό περπάτημα τών πρώτων ανθρώπων στη Σελήνη και έκανε όνειρα.
Τα όνειρά του βρήκαν διέξοδο στο χαρτί, και έγραψε όσα θα ήθελε να δει και να διαβάσει - και δεν τα είχε βρει. Και το πρώτο του μυθιστόρημα ήταν οι "Χρονικές Παρεμβολές", και το ακολούθησαν κι άλλα, και διηγήματα. Πάντα με το βλέμμα στα παιδικά του όνειρα και στο μέλλον που φαντάσθηκε και δεν απόλαυσε, στ' αστέρια και τους πλανήτες τής παιδικής τού φαντασίας.
Έγραφε για τον εαυτό του. Και κράτησε όσα έγραψε για τον εαυτό του, και κάποτε αργότερα, τα μοιράσθηκε με κάποιους λιγοστούς φίλους που είχαν την ίδια τρέλα με αυτόν. Κι εκείνοι τού ζήτησαν να τα μοιρασθεί με περισσότερους, μα στην Ελλάδα τής κρίσης τα βιβλία φαντασίας είχαν γίνει πλέον πολυτέλεια.
Ίσως λοιπόν είναι καιρός να γίνει αυτό πιο απλά, πιο εύκολα και ανέξοδα. Και το Διαδίκτυο, (αυτό το εκπληκτικό επίτευγμα τής επιστήμης, που ως παιδί δεν το περίμενε, μα ξεπέρασε κάθε προσδοκία του), έφθασε ο καιρός να βγάλει αυτά τα όνειρα και παραέξω.
Αυτό το μπλογκ γι' αυτό δημιουργήθηκε. Για να γίνει μία πηγή ονείρων. Για να μοιρασθεί τα όνειρα εκείνου τού παιδιού που έμεινε φυλακισμένο σ' ένα μέλλον που δεν έφθασε και που το προσδοκούσε, με όποιον θα ήθελε να ταξιδέψει σε κόσμους φαντασίας, στα άστρα και πέρα απ' τα άστρα, στο χρόνο, στις διαστάσεις και στα όρια τής ζωής και τής ύπαρξης.
Συγχωρέστε μου τα όποια λάθη και ελλείψεις, επειδή μην ξεχνάτε ότι τα έγραψε ένα "παιδί", αρχικά μόνο γι' αυτόν, μόνο για να "ταξιδέψει" με τη φαντασία του, σε όσα ονειρεύτηκε ως παιδί, και έμειναν όνειρα μιας παιδικής αφέλειας.
Τι θα συναντήσετε σ' αυτό το μπλογκ
Περιεχόμενα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου